|
menu
| |
 |
 |
1996 - Een schatvondst op Westerklief!Wieringen was in de vroege middeleeuwen, als vast en hoger punt in een moerasgebied, een belangrijke strategische positie langs de route naar de grote handelssteden van die tijd.
De Zilverschat van Westerklief was de eerste aanwijzing dat de Vikingen dit destijds ook vonden, en het bovendien de moeite waard vonden om zich permanent op Wieringen te vestigen. De zilverschat, bestaande uit
Karolingische en Arabische munten, armbanden en zilveren staafjes, is hoogstwaarschijnlijk in de negende eeuw door een Deense Viking in een aardewerken pot begraven. een idee over de achtergrond van de schatKees Nieuwenhuijsen heeft hier een originele hypothese voor, gebaseerd op een proefschrift geschreven door Dirk-Jan Henstra. Op zijn website heeft hij een vertaling opgenomen van de Lex Frisionum, een van de oudste wetteksten voor het Nederlandse grondgebied. Hij gaat in op de bijzonderheden uit deze vroegmiddeleeuwse tekst, die een mengeling is van oud Germaans gewoonterecht en christelijk (Karolingisch) recht.Een belangrijk gedeelte van de Lex Frisionum is gewijd aan boetebepalingen die de oude heidense gewoonte van bloedwraak moesten vervangen. Voor elk soort vergrijp was vastgelegd welke boete de dader aan het slachtoffer of de nabestaanden moest betalen. Alle boetes zijn gebaseerd op de waarde van een persoon. Hiervoor bestond een speciale term: weergeld. Men moest 1 weergeld betalen wanneer iemand om het leven was gebracht en een gedeelte bij het toebrengen van een verwonding. Om maar wat voorbeelden te noemen: Het uitsteken van een oog van een vrije man kost 40 schellingen, het aan de haren trekken (zonder toestemming natuurlijk) wordt beboet met 4 schellingen. De hoogte van het weergeld was afhankelijk van de maatschappelijke stand van het slachtoffer. Een edelman kostte meer dan een vrij man, en die was weer meer waard dan een halfvrije. Een slaaf had geen weergeld, alleen een vervangingswaarde. Om een lang verhaal kort te maken: gedurende de hele middeleeuwen is de prijs voor het vermoorden van een mens in munten gerekend continu veranderd, maar dit kwam door de verschillende monetaire hervormingen die plaats vonden. Omgerekend naar intrinsieke waarde (het zilvergewicht) is het weergeld verbazingwekkend constant. En die bedroeg, met een geringe afwijking naar boven en onder, 1700 gram. Toevallig - of niet natuurlijk - precies het gewicht van de zilverschat van Westerklief! Nu wordt het weliswaar heel speculatief, maar stel nu dat er nabij het 9e eeuwse Westerklief sprake was van een moord op een vrije man. De zaak werd volgens het lokale Friese recht opgelost, maar gezien de onrustige situatie achtte de nabestaande het verstandiger om het ontvangen weergeld tijdelijk te begraven. En wie weet was de moordenaar wel een Deense Viking uit het gevolg van Rorik, wat de hoeveelheid Deens zilver verklaart? Wie zal het zeggen?
|
|
|||||||
|
Vikingen op Wieringen I: een vage herinnering 
 Vikingen op Wieringen III: meer vondsten
| ||||||||
